Van Bunbury naar Albany

Zaterdagochtend zijn we na een zeer koude nacht, waarbij we zelfs het dekbed nog tevoorschijn moesten halen, na het ontbijt eerst naar het Dolphin Discovery Center gelopen. Hier hebben ze een gebied in zee waar regelmatig dolfijnen komen en waar je onder begeleiding het water in mag. We hadden schijnbaar geluk want er waren net een aantal dolfijnen in de buurt. Dus toen we op het strand aankwamen konden we meteen in de rij in zee aansluiten om de dolfijn te zien, het was er eentje. Hij zwom de hele tijd heen en weer voor je langs, erg leuk om te zien. Vervolgens zijn we binnen gaan kijken waar ze een aantal aquaria hadden met schildpadden, vissen, kreeften, octopussen en een 3d cinema waar de dolfijnen om je heen zwommen. Net toen we weer wilden gaan bleken er meerdere dolfijnen in de zee te zijn. Dus Nelis liep de zee in en toen zwommen er zo drie dolfijnen om hem heen. Echt heel leuk, maar toen moest hij weer in de rij gaan staan. Na dit spektakel zijn Nelis en Dani terug gegaan naar de camping om een dutje te doen en ben ik naar de supermarkt gelopen om wat boodschappen te halen. Eenmaal terug op de camping hebben we een late lunch gehad en daarna hebben we een duik genomen in het zwembad en vervolgens nog een duik in de zee en als afsluiter maar weer in het zwembad. Daarna was het tijd om te koken, te skypen en te eten. Na het eten hebben Nelis en Dani nog een aantal sprongen gemaakt op het springkussen en toen was het voor Dani bedtijd. Wij hebben nog heel even buiten gezeten, het was gelukkig niet zo koud als gisteren, en zijn ook niet al te laat naar bed gegaan. Zondagochtend hebben we ontbeten onder het afdak bij de camping keuken want het regende. Dat was best lang geleden dat we zoveel regen hebben gezien. Na het ontbijt wilden we eerst langs de supermarkt maar die was nog dicht en dus zijn we doorgereden naar Big Swamp Wildlife Park. Helaas was het nog maar half tien en het park ging pas om tien uur open maar gelukkig was er een hele grote speeltuin naast die wel gewoon open was. En omdat het nog heel licht regende was het ook helemaal niet zo druk en dus had Dani bijna de hele speeltuin voor zichzelf. Hij heeft zich helemaal uitgeleefd op de glijbanen, het klimrek, de schommel en de soort draaimolen tot het tijd was om het Wildlife Park in te gaan. Het was niet zo'n heel groot park, er zaten een wombat, een aantal wallabies, heel veel vogels en het allerbelangrijkste kangoeroes. We hadden bij de ingang een zakje voer gekocht en mochten het gebied van de kangoeroes in om ze te voeren. Een beetje eng maar wel heel erg leuk. Ze hebben namelijk best wel scherpe nagels. Zelfs Dani heeft een kangoeroe gevoerd, al vond hij het ook best wel eng. Na dit hoogtepunt zijn we naar een supermarkt gereden die wel open was en vervolgens naar Eagle Bay waar we op het strand geluncht hebben. Nelis wilde er ook een duik nemen maar daar heeft hij toch maar van afgezien omdat er een waarschuwingsbord stond dat er haaien zaten. We hebben ze niet gezien, maar ja toch maar het zekere voor het onzekere. Na deze lunchstop zijn we verder gegaan naar Bunker Bay, waar we een mooi uitzichtpunt hadden en Cape Naturaliste, waar je de vuurtoren kon bekijken. Dat hebben we echter niet gedaan. Toen nog naar Sugarloaf Rock gereden, want daar schenen zeer zeldzame vogels te broeden. De vogels hebben we niet gezien maar wel een grote groep dolfijnen en wederom een prachtig uitzicht. Inmiddels was het al halverwege de middag en dus hebben we besloten om naar Yallingup te gaan en daar een camping te zoeken. De eerste, direct aan het strand, was helaas vol en dus moesten we naar de volgende, niet heel dicht bij het strand. Hier was nog wel plek maar alleen zonder stroom. We hebben Dani gelijk even in bed gelegd om te slapen maar daar dacht hij zelf toch anders over en dus zijn we maar naar de speeltuin gegaan waar hij zich helemaal happy voelt. Na het eten zijn we naar het strand gereden om een lekkere avondduik te nemen, de zee was best fris maar met een prachtige zonsondergang op de achtergrond is dat helemaal niet erg. Vervolgens zijn we teruggereden naar de camping, hebben we Dani op bed gelegd, de afwas gedaan, ons helemaal ondergespoten met anti-muggenspray en nog heerlijk buiten gezeten. Maandag zijn we na het ontbijt en een glijpartij in de speeltuin vertrokken richting Margaret River. Daar hebben we boodschappen gedaan en vervolgens zijn we naar Stella Bella Winery gereden, waar we een aantal wijnen geproefd en gekocht hebben. Helaas voor mij zal ik lang moeten wachten voor ik ze op kan drinken. Uit het gebied rond Margaret River komen de beste (en meeste) wijnen van Australie. Er zijn ontzettend veel wijnboeren en je kan overal de wijnen proeven en kopen. Wij hebben het echter bij deze ene gelaten. Het is trouwens een schitterend gebied, veel bomen, veel groen, veel heuvels en een prachtige kust. Ondertussen was het lunchtijd en hadden we op de kaart een plaats gevonden, Conto Beach, waar we wilden lunchen, het was een onverharde, zeer hobbelige weg ernaartoe maar toen we er waren en stopten zat de auto direct vol met vliegen. Dat wordt dus ergens anders lunchen. We zijn verder gereden naar Hamelin Bay, waar we op het strand, helaas ook met vliegen, onze broodjes opgegeten hebben en een duik hebben genomen. Vervolgens moesten we nog een klein stukje rijden naar onze eindbestemming van vandaag, Flinders Bay. Hier hebben we een mooie camping uitgezocht, direct aan het strand. Dani is lekker gaan slapen en Nelis ging een duik nemen en zwom bijna tegen een stingray van 2 meter aan. Die schijnen hier elke dag te komen, dus ik hoop dat ik ze morgen ga zien. Na Dani zijn slaap van ruim 2 uur zijn we nog even naar het strand geweest en vervolgens hebben we lekker vis gegeten, klaargemaakt op de barbeque. De achterburen hadden vis gevangen en daar kregen we er ook nog 2 van, echt heerlijk. Na het eten hebben we even gezellig met de achterbuurman staan kletsen en nog even buitengezeten.   Dinsdag en woensdag waren zeer relaxte dagen. We hebben wat bij de camper rondgehangen, op het strand gelegen, gezwommen, ijsjes gegeten, naar de speeltuin geweest, stingrays bekeken, dutjes gedaan, boeken gelezen etc. Nelis is nog op de fiets van de achterbuurman naar de supermarkt geweest en als grootse afsluiter hebben we woensdagavond nog een bushdance meegemaakt. En ja, natuurlijk ook zelf aan meegedaan, als je die kans krijgt laat je die natuurlijk niet aan je voorbijgaan. Bushdance is eigenlijk een soort volksdansen, best vermoeiend. En na deze uitputtende danspassen, waar Dani ook flink aan meegedaan heeft, zullen we allemaal heerlijk slapen. Donderdag zijn we na het ontbijt eerst boodschappen gaan doen en gaan tanken in Augusta. Vervolgens zijn we richting Pemberton gereden via Beedelup National Park, waar we geluncht hebben en een bijna droge waterval hebben bekeken. Onderweg daarnaartoe hebben we nog bijna een kangoeroe aangereden die zo voor ons de weg overstak. Gelukkig konden we hem nog net ontwijken. Daarna hebben we in Warren National Park de Dave Evans Bicentennial Tree beklommen, een boom van 68 meter hoog die vroeger gebruikt werd om bosbranden te ontdekken. Je moest omhoog via spijlen die in de boom geslagen waren en rondom de boom gingen. Dat was best pittig maar het uitzicht was het zeker waard. Inmiddels was het alweer drie uur geweest en dus tijd om een slaapplaats te zoeken. We zijn via Pemberton en Northcliffe naar Shannon National Park gereden, waar we een bushcamping hebben gevonden, een mooie plek in de bossen.   Vrijdagochtend werden we wakker door het geluid van vogels en een springende kangoeroe. Toen we naar buiten keken zaten er een aantal grote vogels voor de camper en een eindje verderop inderdaad een kangoeroe. Omdat het nog heel erg vroeg was zijn we nog maar even gaan slapen. Na het ontbijt zijn we vertrokken om de Great Forest Trees Drive te rijden. Dit is een onverharde weg door Karri (een eucalyptus soort) bos, deze bomen behoren tot de drie hoogste soorten in de wereld. De oudste bomen hier zijn wel 300 jaar oud. Helaas ging onze reis niet zoals gepland, we raakten namelijk in een bocht in de slip en konden de camper niet meer op de weg houden. We hadden geluk dat er alleen maar lage begroeiing stond en een paar kleine, zeer buigzame boompjes en kwamen uiteindelijk hierin tot stilstand. We waren gelukkig alle drie ongedeerd maar het lukte ons niet om achteruit er weer uit te komen. Toen ik met moeite de auto uitgeklommen was, zag ik dat er 10 centimeter naast de auto een gat van zo'n 1,5 meter diep zat met water erin. Groot geluk dus dat we die gemist hebben. Nadat we een beetje van de schrik bekomen waren gingen we bedenken wat we konden doen. We waren bang dat we er zelf niet uit konden komen omdat de auto best diep stond en bellen voor hulp gaat ook niet echt als je geen bereik hebt met je mobiele telefoon. Het was dus hopen dat er iemand langs zou komen met een 4wd en een kabel om ons eruit te trekken. De auto leek verder niet beschadigd dus op zich zouden we dan zo weer verder kunnen. Maar ja, we stonden op een weggetje dat eigenlijk alleen maar door toeristen gereden wordt en het zag er niet echt naar uit dat er snel iemand langs zou komen. Dan was er nog de optie om naar de verharde weg te lopen, zeker 5 kilometer en dan hopen dat er iemand langs komt. We besloten om in ieder geval eerst wat dunne boompjes weg te hakken met een keukenmes zodat die in ieder geval niet meer in de weg stonden. Toen dat gedaan was besloten we om het er toch nog een keer op te wagen om er zelf uit te komen. Dus de 4wd aan in lage versnelling en na een paar keer heen en weer schoot de camper er gelukkig uit. Wat waren we blij zeg! Alleen het trapje is stuk en de behuizing van de camper bij het trapje is flink beschadigd, maar verder gelukkig helemaal niks! Nadat we even waren bijgekomen zijn we heel rustig verder gereden en hebben we besloten om het tweede gedeelte van de route maar over te slaan en direct door te rijden naar Walpole. In Walpole hebben we boodschappen gedaan en onszelf getrakteerd op een heerlijke lunch. Vervolgens zijn we naar een camping gereden, Coalmine Beach. Daar heeft Nelis het trapje van de camper gemaakt en heb ik al het gebroken glas in de camper opgeruimd. Vervolgens hebben we niet veel meer gedaan dan een beetje rondhangen bij de camper en met Dani naar de speeltuin.    Zaterdag zijn we na het ontbijt en de afwas naar de grootste eucalyptus ter wereld gereden, de Giant Tingle Tree. Deze boom is 24 meter in doorsnede en ongeveer 400 jaar oud, en de onderkant is helemaal open en daar kun je doorheen lopen. Heel indrukwekkend om te zien. Vervolgens hebben we in de Valley of Giants de Tree Top Walk gedaan, je loopt dan op 40 meter hoogte tussen de boomtoppen door. Na deze geweldige wandeling en een snelle lunch zijn we weer verder gereden richting Denmark. Vlak voor Denmark hebben we nog een mooie toeristische route gereden tussen weilanden en bergen door. In Denmark hebben we getankt en toen zijn we doorgereden naar Albany waar we boodschappen hebben gedaan en een camping hebben gezocht. We wilden eigenlijk 2 nachten blijven maar ze hadden nog maar plek voor 1 nacht voor 61 dollar. Vooruit dan maar, dat moet dan wel een hele bijzondere camping zijn. Ok, het is direct aan een prachtig strand, maar daar gaan we toch geen gebruik van maken omdat het erg hard waait en maar 21 graden is. Veel te koud dus, en dus valt ook het zwembad af. Voor Dani is er in ieder geval een speeltuin, die heeft zich de rest van de middag vermaakt. Wij hebben verder niet zoveel gedaan, een beetje proberen uit de wind te zitten.