Tot ziens Rockies

Dinsdag is onze eerste stop het Visitors Centre in Jasper waar we een hele lijst meekrijgen met leuke dingen die te doen zijn in de omgeving. We besluiten eerst om naar Maligne Lake te gaan via, wederom, weer een mooie weg. Als we net onderweg zijn zien we een wolf in de berm lopen, weer een dier om van ons lijstje te strepen, ik heb nog net de kans om een foto te maken voordat hij het bos in rent. Het is heerlijk weer als we aankomen bij het meer dus we houden onze korte broek aan en Dani ook zijn sandalen (met sokken). Eerst wandelen we een stuk langs het bevroren meer en vervolgens gaan we het bos in. Daar blijkt dat we niet helemaal goed voorbereid zijn. Er ligt namelijk nog steeds sneeuw op het pad en in het bos. Het is wel een mooie wandeling en als we er bijna zijn besluiten we via een hoger gelegen parkeerplaats terug te lopen. Daar blijken een paar Hongaren vast te zitten in de sneeuw, we proberen te helpen met duwen maar de auto zit muurvast. Ze hebben hulp gehaald en even later worden ze losgetrokken door een graafmachine, Dani en Stan vinden het geweldig! Als we weer terug zijn bij het meer eten we in het zonnetje een lekker broodje en worden er uiteraard weer steentjes in het water gegooid. Op de terugweg naar Jasper zien we nog een groepje elanden (kan ook van het lijstje) en stoppen we nog bij Medicine Lake. De naam klopt niet helemaal, want het is namelijk niet echt een meer maar een gebied waar de Maligne River doorheen en onderdoor stroomt. In de zomer wanneer er veel smeltwater doorheen stroomt wordt het een meer, maar nu staat er niet veel water en is het dus meer een vlakte. Toch bijzonder. Eenmaal terug in Jasper hebben we lekker in het park gezeten en boodschappen gedaan terwijl Stan zijn middagdutje deed. Terug op de camping was het etenstijd en konden we lekker in het zonnetje buiten eten.

Woensdag is het tijd om de Rocky Mountains achter ons te laten, maar niet voordat we nog bij Patricia Lake en Pyramid Lake & Island geweest zijn. 2 prachtige meren en een mooi eilandje (verbonden met loopbrug) waar we een zeer korte wandeling gemaakt hebben en uiteraard steentjes in het water gegooid hebben. Vervolgens hebben we Hwy 16 richting Mt Robson genomen, weer een prachtige route waar de bergen en het landschap al iets groener worden. Bij Mt Robson Park hebben we een korte stop bij het Visitors Centre gemaakt en daar kregen we de tip om naar de Rearguard Falls te gaan, hier zwemmen in augustus de zalmen bij de waterval omhoog na een tocht van 1200 kilometer. Dus op naar de waterval, na ongeveer 7 kilometer rijden en een korte wandeling zijn we er en het is schitterend, wat een kracht heeft dat water. Hier eten we ook onze lunch en dan gaan we verder richting onze eindbestemming van vandaag, Blue River, via Hwy 5. Onderweg ziet Nelis nog een beer, maar nadat we gedraaid zijn en teruggereden is hij weg. In Blue River gaan we eerst nog een River Safari maken. We hebben geluk want met 10 minuten vertrekt er eentje. Op een bootje en met een gids gaan we op zoek naar beren. Een hobbelige vaart over het meer, langs watervallen en mooie bossen en dan opeens stoppen we, er is een zwarte beer gespot. En het blijkt er niet één te zijn maar twee, een mannetje en een vrouwtje. Eerst staan ze allebei apart maar uiteindelijk komen ze bij elkaar in de buurt tot het mannetje blijkbaar iets verkeerd zegt en het vrouwtje hem wegjaagd! Weer erg bijzonder om te zien. Dan gaan we nog een heel ondiep riviertje op waar ze dit seizoen (2 dagen open) nog niet eerder geweest zijn omdat er te weinig water was. Onze schipper loodst ons er zonder problemen doorheen. Anderhalf uur later staan we weer op de kant en kunnen weer 2 beren op ons lijstje zetten. De camping is nog 5 minuutjes rijden en blijkt een waar kinderparadijs te zijn: een groot veld met zand en héél veel speelgoed en een heleboel kinderfietsjes om te gebruiken. We genieten dus nog lekker van het mooie weer en kunnen ook hier weer buiten eten.

Donderdag wordt een dag met veel kilometers. Na de eerste 100 kilometer beginnen we met een bezoek aan Wells Gray Park, waar de bekende Helmcken Falls zich bevinden, de vier na hoogste waterval van Canada. Na een prachtige rit door de bossen en tussen de ranches door komen we via een smalle houten brug bij de parkeerplaats. Nog een klein stukje lopen en daar is de waterval! Het is een prachtig gezicht, erg hoog en in een soort uitgesleten kom waar ook nog wat sneeuw/ijs ligt. Het is geen Iguazu, maar toch! Op de terugweg maken we nog een paar korte stops om foto’s te maken e dan zien we weer een zwarte beer in de berm. Hij is bloemen aan het eten en vindt het niet erg dat we foto’s van hem maken. Hij gaat zich zelfs even lekker jeuken aan een elektriciteitspaal! Eenmaal terug in Clearwater doen we snel de boodschappen en eten we een broodje. Dan kunnen we weer verder aan onze lange reis, via Hwy 24. Wederom een weg door de bergen met schitterende uitzichten over meren en bossen. Via Hwy 99 rijden we door Marble Canyon Park en komen we via een zeer bochtige weg langs de canyon aan in Lillooet waar we vannacht zullen slapen. Bovenaan de weg staat een bord voor een RV Park en we besluiten daar te gaan staan. De weg naar beneden vragen we ons echt af waar we terecht zullen komen maar we hebben een prachtig plekje aan de Fraser River.

Vrijdag vertrekken we na het ontbijt naar Whistler. Via een prachtige, kronkelige en bergachtige weg komen we na ongeveer 2,5 uur aan in Whistler. We parkeren onze RV buiten het centrum, aangezien het een autovrije stad is, en lopen het laatste stukje. Whistler is een echte wintersportplaats en het bruist er van de gezelligheid. Er blijkt ook een fietscrosswedstrijd of iets te zijn, want overal zie je fietscrossers. Eerst maar eens wat eten, en dan natuurlijk de lokale specialiteit: Poutine. Dit is patat met gesmolten kaas en jus, erg lekker en ook zo lekker mager. Vervolgens hebben we door het stadje gewandeld, gewinkeld, een ijsje gegeten en natuurlijk zijn we bij de Olympische Ringen op de foto gegaan. Whistler was in 2010 het toneel van de Olympische Winterspelen. Halverwege de middag gaan we weer verder want helaas kunnen we niet in Whistler blijven. Het is namelijk dit weekend Victoria Day (Long weekend) en dus zitten alle campings hier (en op heel veel plaatsen) vol of je betaald de hoofdprijs. We gaan dus richting Squamish via de bekende Sea tot Sky Highway, wij rijden ‘m echter de andere kant op, dus van de Sky to the Sea. Onderweg maken we nog een stop bij Brandywine Falls, een waterval die zomaar (zo lijkt het tenminste) vanuit het bos 70 meter naar beneden stort. Wel mooi, maar niet zo mooi als Helmcken Falls. Na deze stop vervolgen we onze weg en gaan we op zoek naar een camping in Squamish, de eerste twee die we tegenkomen zitten vol. Maar dan hebben we geluk, Wonderland Valley Resort heeft nog plek, wel zonder water en elektra maar dat is prima. We hebben een vuurtje gemaakt en hebben lekker buiten kunnen eten.

Zaterdag gaan we weer terug naar Vancouver waar we de laatste 3 nachten zullen verblijven. Onderweg maken we eerst een stop bij Shannon Falls, de drie na hoogste waterval van Canada. Ook weer erg mooi om te zien. Daar zien we ook bordjes van de Sea to Sky Gondola en dus besluiten we daar te gaan kijken. We zijn niet de enigen, maar gelukkig is er nog plaats om te parkeren. We hebben de gondel omhoog genomen (samen met o.a. een mevrouw met hoogtevrees) en genoten van het prachtige uitzicht onderweg naar boven (die mevrouw niet). Op een gegeven moment gaan we door de wolken en dan zien we niet meer zoveel. Eenmaal boven trekken de wolken weer een beetje weg en kunnen we toch nog genieten van het mooie uitzicht van de bergen om ons heen en de zee helemaal beneden ons. Daarna lopen we via een 100 meter lange suspension brug (wiebelbrug) boven een diepe afgrond. We wandelen nog een stukje en nemen dan de gondel weer terug naar beneden. Daar hebben de kinderen zich nog even uitgeleefd in de speeltuin en hebben we ons broodje gegeten. Toen we wilden vertrekken was het inmiddels zo druk dat er 4 auto’s stonden te wachten om onze parkeerplaats in te nemen. Via de mooie Sea to Sky Highway hebben we onze weg naar Vancouver vervolgd. Halverwege de middag kwamen we aan op de camping. Geen mooie natuurcampings meer maar een geasfalteerde plek met strakgesnoeide heggen waar onze camper net tussen past. We werden een beetje depressief maar het binnenzwembad en de jacuzzi hebben dat dan weer een beetje kunnen goedmaken. De komende twee dagen gaan we nog lekker genieten in Vancouver en dan zit ons avontuur er helaas weer op en zien we jullie weer in Nederland.