La Paz en Coroico

Maandag zijn we om 20.00 uur met de bus vanuit Uyuni vertrokken richting La Paz. Het was helaas niet zo´n luxe bus als in Argentinië en er was geen wc aanwezig maar verder zaten we redelijk. We waren samen met 2 meiden uit Engeland, Alison en Poling en onze gids van de zoutvlaktes, Lois. De weg was ook niet alles, erg hobbelig. Na ongeveer anderhalf uur rijden stopte de bus, maar de motor bleef lopen. We wisten niet wat er aan de hand is maar het is Bolivia dus het zal wel. Af en toe dommelden we een beetje in maar om 6.00 uur stonden we er nog. Het werd toen licht en we konden eindelijk zien wat er aan de hand was. Door de regen bleek er een rivier te zijn ontstaan die over de weg heen ging. En er was een bus vanaf de andere kant vast komen te zitten midden in de rivier en hierdoor kon er niemand langs. Aan onze kant stonden inmiddels zo´n 10 bussen en aan de andere kant nog eens 4. Iedereen stond buiten te kijken en er waren maar een aantal mensen die probeerden iets te doen, de rest stond gewoon te kijken. Nelis is op een gegeven moment met 3 Boliviaanse vrouwtjes gras gaan plukken om voor de banden van de bus te leggen. Uiteindelijk hadden ze een kabel vastgemaakt aan de vastzittende bus en de eerste bus aan onze kant en na een paar spannende momenten was hij er eindelijk uit en iedereen applaudisseerde. Ik was inmiddels samen met Poling weer terug de bus ingegaan toen onze chauffeur besloot om een poging te wagen om door de rivier te komen. Maar Nelis en Alison waren nog buiten. Toen we wegreden zagen we ze net aan komen lopen en hebben we net zo lang naar de buschauffeur geroepen tot hij stopte. Dus Nelis en Alison kwamen de bus in en toen konden we naar de rivier. We waren allemaal erg bang dat we vast zouden komen te zitten of dat de bus om zou vallen en dat al onze spullen nat zouden worden. Maar we kwamen er gelukkig in één keer goed doorheen. Volgens Lois is dit allemaal heel normaal en hoefden we ons helemaal geen zorgen te maken. Zo gaat het nu eenmaal in Bolivia. Uiteindelijk konden we dan na 10 uur verder richting La Paz. Onderweg hebben we nog vele bussen vast zien zitten of met pech zien staan. De weg was verder erg hobbelig en we moesten nog een keer een rivier oversteken, zonder brug, maar uiteindelijk kwamen we dan om 18.00 uur aan in La Paz. Hiervandaan hebben we een taxi genomen naar ons hostel dat we al geboekt hadden en daar hebben we de rest van de avond lekker in de bar gezeten en veel gedronken!
Woensdag hebben we eerst maar eens goed uitgeslapen en vervolgens zijn we naar een internetcafe gegaan en hebben we de travel agent in Peru gebeld over onze tour naar Machu Picchu. Vanwege de overstromingen waren we erg benieuwd of deze nog doorging. De trek bleek gewoon door te gaan maar we zouden MP niet bezoeken. Hierop hebben we besloten om de tour te annuleren en dus moeten we onze plannen wijzigen. Daarna hebben Lois en zijn neefje ons en Alison en Poling de stad laten zien. We zijn onder andere naar Witches Market geweest. Hier zitten allemaal winkeltjes die kruiden en rare dingen verkopen. Zo verkopen ze bijvoorbeeld foetussen van lama´s. Als je die begraaft en daar vervolgens je huis op bouwt dan schijnt dat geluk te brengen. ´s Avonds zijn we met z´n allen nog wat gaan drinken.
De volgende dag zijn we opgevouwen en al met een overvolle bus naar Coroico gegaan. Een plaatsje op ongeveer 100 kilometer van La Paz, midden in de jungle. De rit was echt schitterend, nou ja het uitzicht dan. De bus zou niet langs de lodge komen waar wij heen moesten maar er was een mevrouw die een dorpje verder op moest zijn en dus kwamen we er toch langs. Dus toen we het bord zagen van het hostel riep Nelis heel hard in zijn beste Spaans dat we eruit wilden. De chauffeur begreep het gelukkig en we konden uit de overvolle bus. De temperatuur was meteen een stuk hoger dan in La Paz want we zitten hier maar op 1600 meter hoogte en in de jungle. We zaten in een lodge waar ze voor verwaarloosde dieren zorgen. We hadden een schitterende cabin met z´n vieren midden in de natuur. Ze hebben hier echt alle soorten dieren, van honden, katten, ara´s en schildpadden tot kaaimannen en beren. Maar de grootste verrassing zagen we bij het zwembad: apen! ´s Avonds hebben we heerlijk gegeten en een biertje gedronken en vervolgens de cabin versierd want Alison is vrijdag jarig!
Toen we vrijdag wakker werden had Nelis een grote spin in zijn nek zitten die hem vlak daarvoor in zijn vinger gebeten had. Gelukkig was Poling niet bang voor spinnen en heeft zij hem buiten gezet. Daarna hebben we natuurlijk voor Alison gezongen en na het ontbijt zijn we bij de apen gaan kijken. Ze hebben 3 verschillende soorten apen: spider monkeys, doodskop- en capucijneraapjes. De spidermonkeys zijn het liefste want die komen bij je zitten om te knuffelen. Toen we gingen zitten kwam er dan ook meteen eentje bij Hiske op schoot zitten. Echt zo ontzettend lief! Na de lunch hebben we een wandeling gemaakt naar een waterval. Eerst een stuk door de jungle en vervolgens een stuk over de Death Road, maar het was helaas geen Foz do Iguaçu! Na de wandeling zijn we weer bij de apen gaan kijken en toen werd Nelis gevlooid door een capucijneraapje, die even later besloot op hem te plassen! Daarna was het tijd voor diner en vervolgens hebben we nog wat gedronken in de bar.
Vandaag zijn we na het ontbijt bij de brilbeer gaan kijken. Zolang hij op 4 poten staat valt het wel mee maar als hij op zijn achterpoten gaat staan is hij net zo groot als Nelis. Na het bekijken van de beer hebben we een taxi genomen naar het dorp en daarvandaan een busje naar La Paz. Dit keer eentje voor ons vieren! De chauffeur reed echt als een gek en we waren dan ook blij dat we na 2 uur weer veilig in La Paz waren. We zitten weer in hetzelfde hostel en dezelfde mensen waarmee we de tour over de zoutvlaktes hebben gemaakt, zijn hier ook. Dat gaan dus een aantal gezellige dagen worden!