Rio de Janeiro

Hier dan ons eerste verslag vanuit Rio de Janeiro. Op 2 januari 2010 zijn we na een vlucht van ongeveer 11 uur om 7:30 uur geland op het vliegveld van Rio de Janeiro. We zijn met de taxi (met gevaar voor eigen leven) naar ons hotel gebracht. Gelukkig konden we al wel inchecken en daarna zijn we maar meteen de stad ingegaan. We wilden eerst naar het standbeeld van Cristo Retendor op de berg Corcovado. Dus bij de receptie gevraagd welke bus we moesten nemen. Ze heeft het nummer netjes opgeschreven en wij naar de bushalte. Het is hier niet zoals in Nederland dat de bus op een bepaalde tijd komt. Ze rijden gewoon langs en als je mee wilt moet je dit duidelijk aangeven. Na ongeveer een uur hadden we al vele bussen langs zien komen maar nog steeds niet die met ons nummer erop. Dus heeft Nels in zijn best Portugees bij een buschauffeur geinformeed. Wat bleek we hadden het handschrift van de receptioniste niet goed begrepen en hierdoor dus vier keer de juiste bus laten langsrijden. Uiteindelijk zaten we in de bus, toch ook weer anders dan in Nederland want ze rijden hier als gekken en moeten vaak vol in de remmen als er iemand bij een halte staat die mee wil. Na ongeveer 20 minuten in een warme bus kwamen we bij onze bestemming, het treintje dat ons naar Cristi Redentor op de Corcovado gaat brengen. Maar helaas zijn we niet de enige met dit idee, er staat een ontzettend lange rij met Brazilianen die op vakantie zijn in Rio. Brazilianen zijn erg goed in het maken van rijen, zelfs zonder dat deze aangegven staan, gaan ze keurig in een rij staan. Ze proberen zelfs niet voor te dringen. Misschien iets om in Nederland te proberen? Na ongeveer 3 uur wachten dachen we dat we de berg op mochten, maar we hadden alleen nog maar een kaartje voor de trein van 6:40 pm. Dus nog eens 5 uur wachten. We hebben een cafeetje in de buurt opgezocht en daar wat gegeten en gedronken. Vervolgens hebben we op het pleintje voor het station gewacht. Eindelijk was het dan zover: we mochten met het overvolle treintje naar de top van Corcovado, een prachtige rit van ongeveer 20 minuten steil omhoog. En toen zagen we hem, echt ontzettend indrukwekkend, wat een beeld, wat een uitzicht en wat een mensen. Op de terugweg naar het hotel bemoeide iedereen in de bus zich met waar we er uit moesten. Engels spreken ze niet, dus in gebrekkig Portugees en met gebarentaal konden we uiteindelijk duidelijk maken waar we moesten zijn. Toen we van de bushalte naar het hotel liepen zagen we dat we toch wel in een wat mindere buurt zaten, vanwege de prostituees op straat.

De volgende dag wilden we naar het Parque Nacional de Tijuca. Blijkbaar vertrokken de bussen hierheen niet vanaf dezelfde plaats en dus hebben we de metro genomen. Ook hier hadden we wat moeilijkheden omdat het voor ons allemaal nog niet echt duidelijk was. Dus met extra reistijd kwamen we uiteindelijk aan in Saens Pena. Daar hebben we een minibusje genomen die ons naar het park en dus de jungle bracht. In het park hebben we prachtige watervallen gezien waar je ook onder kon staan en een zware klim gemaakt naar de top van Pico da Tijuca. Vanaf daar hadden we een nog mooier uitzicht dan vanaf de Corcovado. We zaten gewoon boven de wolken. De terugweg verliep ook niet vlekkeloos want we kwamen bij een andere ingang dan waar we binnengekomen waren. Dat betekende nog een flink stuk lopen langs de weg tot we uiteindelijk in een dorpje een bushalte tegenkwamen, waar we de bus terug naar het hotel hebben genomen.

Maandag zijn we met de metro naar de Copacabana geweest, lekker naar het strand. Als je hoort Copacabana dan verwacht je iets heel speciaals, maar dat viel best tegen. Naast de mooie skyline van Rio was het gewoon strand met een gewone zee. Na 5 uur zonnen begonnen we wat rood te worden en hebben we bij een strandtentje wat gedronken. Op de terugweg met de metro werd Nelis verzocht om ergens anders te gaan staan. Blijkbaar stond hij in een vrouwenzone. Waarom? Geen idee. We hebben nog nooit zo dicht op elkaar gestaan als in de metro van Rio. Wat een drukte. ´s Avonds hebben we lekker gedanst op sambamuziek in een cafe met een liveband. Erg leuk.

Nu zitten we op het vliegveld waar straks onze vlucht naar Salvador vertrekt.